DE GROOTSTE TWEE VAN NOORD-IERLAND (Glentoran FC - Linfield FC)
BELFAST BIG TWO DERBY: GLENTORAN FC – LINFIELD FC 1 - 2
Het begon allemaal bij Cambuur. Tijdens mijn zoektocht naar een contact die mij kan helpen aan kaartjes voor de Friese derby ontmoette ik een Cambuur fan. We bespraken elkaars plannen en de Fries ging een weekend naar The Oval in Belfast. Mijn kennis van het Noord-Ierse voetbal ging niet verder dan George Best. Verder kende ik geen enkele club en al helemaal geen stadion. Nadat ik wat foto’s van The Oval had gezien besloot ik om een mooie illustratie te maken. Het is namelijk een prachtig stadion met twee mooie tribunes. Tijdens het maken van de illustratie stuitte ik op een foto van een jongen met de Glentoran FC vlag in zijn hand. De foto is gemaakt na afloop van het laatste kampioenschap in 2009. Ik bedacht dat het wel mooi zou zijn om de illustratie van de jongen te plaatsen in mijn eigen tekening. In totaal is Glentoran FC al 23 keer kampioen geworden. Dat is best veel, maar uitgerekend rivaal Linfield FC is, met 51 kampioenschappen, de record meister van Noord-Ierland.
Naast dat ik de tekening op mijn eigen facebookpagina had gezet, plaatste ik hem ook op de pagina van Glentoran FC. De reacties waren positief en de illustratie werd veel gedeeld onder de Glentoran aanhang. Nog diezelfde avond ontving ik een persoonlijk berichtje van de moeder van het jongetje dat ik had gebruikt als voorbeeld voor mijn illustratie. De volgende dag ontving ik een berichtje van de commercieel directeur van Glentoran met de vraag of hij ook een digitale versie kon krijgen. Ik stuitte op het feit dat de derby tussen de twee clubs uit het Noorden van Belfast wel eens de oudste nog bestaande derby in de wereld zou kunnen zijn op het hoogste niveau. De eerste wedstrijd tussen de Big-Two was al in oktober van het jaar 1887. De Nottingham derby en de Edinburgh derby zijn ouder, maar die clubs zitten op dit moment niet bij elkaar in dezelfde competitie. De eerste officiële Noord-Londen derby tussen Tottenham en Arsenal stamt uit hetzelfde jaar, maar die werd een maand later gespeeld. De Old Firm, de Glasgow derby tussen Cletic en Rangers, werd voor het eerst gespeeld op 28 mei 1888. Voor het grote publiek leven deze twee derby’s natuurlijk veel meer dan de Big Two derby. Toch is de Belfast derby, zeker de Boxing Day wedstrijd, de drukst bezochte wedstrijd van het Noord-Ierse voetbal. Naar aanleiding van deze illustratie, de achtergrond en geschiedenis van de derby en de stad Belfast besluit ik om vliegtickets te boeken voor een paar kerstdagen in Belfast. De derby wordt namelijk traditioneel gespeeld op tweede kerstdag. Toevallig dit jaar in The Oval, het stadion van Glentoran FC. De commercieel directeur wil me graag helpen met tickets en we staan zelfs op de gastenlijst.
In de week voor vertrek heb ik contact met een aantal fans van Glentoran en één daarvan biedt ons aan om een rondleiding te geven door de stad Belfast. Dat slaan we niet af natuurlijk. De stad is nog steeds verdeeld tussen vooral Ierse katholieken en Protestantse loyalisten en dat is overal terug te zien. We lopen door een wijk waar volgens onze Noord-Ierse gids veel Linfield fans wonen. Dan zien we een jongen in een Glentoran trainingspak over straat lopen. Dat is best bijzonder en het wordt nog gekker als Davy roept: ‘Bobo’. Jonathan Smith, die door de fans van Glentoran Bobo wordt genoemd, is een aanvaller van Glentoran. We schudden hem de hand. Davy, de fan van Glentoran FC, laat ons verder veel bijzondere plekken van Belfast zien en de tour eindigt bij hem thuis. We komen erachter dat Davy een echte verzamelfreak is. In de tuin staat zelfs een rode Engelse telefooncel. Dan vraagt Davy of we mee willen naar zijn zolder. Best een vreemde vraag van iemand die je net kent. Als ik mijn hoofd door het trappengat steek, dan zie ik een zolder vol voetbalshirts, sjaals, programmaboekjes en vaantjes. Als een voetbal hemel zou bestaan, dan ben ik daar nu in beland. De voetbalschoenen van Gary Cahill staan op een plank en aan het dak hangen officiële wedstrijd shirts van Glentoran. Verder hangen veel spullen van Chelsea, de andere club die hij support. ‘Elk jaar ontvang ik twee shirts’ zegt Davy. Hij zoekt wat tussen zijn shirts en geeft mij een officieel wedstrijdshirt van Glentoran met op de achterkant rugnummer 14 en de naam van William McDonagh. McDonagh was tussen 2006 en 2008 verdedigende middenvelder van The Glens. ‘Hij is voor jou’ zegt Davy. Daar sta je dan als nuchtere Nederlander op een zoldertje in het Noorden van Belfast met een shirt in je hand. De bijzondere tour is nog steeds niet afgelopen. Davy staat erop dat we ook nog mee gaan naar de Castlereagh Glentoran Supporters Club. De supportersclub is, naar eigen zeggen, de oudste officiële social club van heel Ierland. De social club is opgericht in 1947. We drinken uiteraard een glas Guinness.
Op Boxing Day worden mijn vrouw en ik bij het hotel opgehaald door de dochter van Davy en haar man. We voelen ons gewoon bezwaard. Bij het boeken van de vliegtickets was ik bang dat sneeuwval voor een eventuele aflasting zou zorgen. Met 13 graden hoeven we ons daar niet druk om te maken. Door de vele regenval op kerstdag moeten we ons nu wel zorgen gaan maken dat de wedstrijd niet door gaat. Het water in Conn’s Water, een rivier die door Belfast stroomt, staat hoog waardoor het afvoer systeem van The Oval het water niet kwijt kan. De brandweer moet eraan te pas komen om het water weg te pompen. In de supportersclub wachten we met spanning af op de herkeuring. Uiteindelijk horen we dat de wedstrijd anderhalf uur later van start gaat. Een hele opluchting. We bestellen nog een Guinness en proosten op een goede afloop. Dat hebben The Glens nodig, want winnen van de rivaal op Boxing Day, dat doen ze niet vaak.
Een uur voor de wedstrijd rijden we naar The Oval. Onderweg hoor ik op de radio dat aanvoerder Stephen McAlorum niet speelt vanwege een blessure. Naast me hoor ik een diepe zucht. Ook Elliott Morris, de eerste doelman, speelt niet mee. Dat belooft niet veel goeds. We lopen naar binnen en worden in de director’s box ontvangen. De commercieel directeur die ons op de gastenlijst heeft gezet komt even voor de wedstrijd naar boven in een broek die onder de modder zit. De hele middag heeft hij met een hark op het veld gestaan om het veld speelklaar te maken. Ik geef hem de canvas met daarop de illustratie van The Oval als dank. We gaan met hem op de foto. Ook de geblesseerde aanvoerder van The Glens, Stephen McAlorum, wordt aan zijn jasje getrokken om erbij te staan. Het kan allemaal niet op. The Oval is uitverkocht en beide clubs hebben iets meer dan 3000 fans meegenomen. Het is een prachtig gezicht. Door alle Britse vlaggen in het vak van The Blues lijkt het wel alsof de Rangers op bezoek zijn. Wat ik ook bijzonder vind, is dat op veld 22 Noord-Ieren staan. In welke competitie zie je dat nog? Het is voetbal zoals het hoort in zijn meest pure vorm. Alle spelers kennen het belang van de wedstrijd ook echt. Waar voor ons alles deze trip aan komt waaien, daar gaat het op veld mis voor The Glens. Reserve keeper Aaron Hogg gaat hopeloos in de fout door een simpele houdbare bal door zijn vingers te laten glippen. Tot nu toe de grootste blunder die ik in de stadion heb gezien. Linfield FC was al wel de bovenliggende partij, maar nu kunnen ze vrijuit gaan voetballen. In de tweede helft komt Linfield FC zelfs op 0-2. ‘Jingle bells, jingle bells, jingle all the way. Oh what fun it is to beat The Glens on Boxing Day’ klink het van de overzijde. Nog geen minuut later scoren The Glens en is het uitgerekend Bobo met de aansluitingstreffer. Even is het nog spannend en doen The Glens er nog alles aan om op gelijke hoogte te komen. Een gelijkmaker blijft uit en Linfield FC wint de Belfast Big Two derby. De Blues vieren feest. Behalve de nederlaag van The Glens, die toch wel een plekje in mijn hart hebben gekregen, hebben we geen beter bezoek aan Belfast kunnen wensen.
___________________________________________________________________________________________________________________
26-12-2015
