GESTIKT IN DE CORNFLAKES (Brentford FC – Queens Park Rangers)
Brentford FC – Queens Park Rangers 3 – 0: Het geraamte van het nieuwe Brentford Community Stadium staat. Wij lopen over de Green Dragon Lane richting Griffin Park, thuisbasis van Brentford FC. Hoe kan een kleine club zoveel geld hebben voor een nieuw stadion, vraag ik mij af. Het nieuwe stadion wordt op nog geen vijfhonderd meter van het huidige stadion gebouwd. De club is bezig aan zijn laatste jaren in Griffin Park. Met de komst van de rivaal Queens Park Rangers hoop ik Griffin Park op zijn best te beleven. Griffin Park heeft op elke hoek van het stadion een typisch Engelse pub. Mijn vrouw en ik stappen binnen bij The New Inn, één van die vier pubs. Hier hebben wij afgesproken met Drew, een seizoenkaarthouder van Queens Park Rangers. Hij heeft voor ons twee kaarten geregeld voor het bezoekersvak op Griffin Park. Deze middag staat de West London derby op het programma. De Bees nemen het op tegen de Super Hoops. Vrij kort na het online komen van deze website kreeg ik een email van Drew met de vraag of ik een illustratie kon maken van Loftus Road. Dat gebeurde. In Sofia zag ik Drew voor het eerst in levende lijve. Sinds die tijd hebben wij het nachtleven van Londen onveilig gemaakt en nam ik deze Engelse vriend op sleeptouw naar Feyenoord - Ajax.
“Voor Brentford is dit de belangrijkste wedstrijd van het seizoen,” geeft Drew aan. Hij doet alsof het niet veel voorstelt voor de fans van QPR. Toch hebben drieduizend supporters een kaartje gekocht voor het uitvak.
Het plan om in elke pub een pint te doen valt al snel in duigen. In de New Inn is het gezellig druk en wij zitten aan tafel met een groep vrienden waarvan de meeste supporter zijn van Queens Park Rangers. Daartussen zit een verdwaalde Brentfordsupporter. Pints worden besteld. Op de televisie is de wedstrijd tussen Arsenal en Tottenham Hotspur te zien.
De rivaliteit tussen Brentford en Queens Park Rangers groeit in de jaren zestig als voorzitter Jim Gregory van Queens Park Rangers een bod uitbrengt op Griffin Park. Supporters van Brentford stikken dan in de cornflakes bij het horen van dit nieuws. De gesprekken waren in het geheim gevoerd. Brentford zit dan in geldproblemen. Het bod is hoog genoeg om alle schulden af te lossen. Queens Park Rangers zou dan verhuizen naar Griffin Park en op de grond van Loftus Road moesten huizen komen. De voetbalclub Brentford zou verkassen naar Hillingdon en de nieuwe clubnaam Brentford Borough FC was al bedacht. Een rivaal die de club opkoopt, dat moest voorkomen worden. Fans komen in protest. De maanden daarna wordt er onderhandeld en harkt de club genoeg donaties binnen om toch verder te gaan. De rivaliteit van Brentford richting Queens Park Rangers is daarom ook groter dan andersom.
“We are the big club,” legt Drew uit. Queens Park Rangers heeft altijd meer geld gehad en speelde ook vaker op de hogere niveaus in Engeland.
De Bees, zoals de bijnaam luidt, hebben het veertig jaar later wederom lastig. De club komt dan in handen van de supporters. Matthew Benham, een miljonair die zijn geld heeft verdiend in de gokindustrie, neemt later alle aandelen over. In tegenstelling tot alle andere eigenaren in het Engelse voetbal is Benham wel een echte voetbalsupporter. Op zijn elfde komt hij voor het eerst in Griffin Park. Het verhaal over Benham is interessant, maar ergens is het ook wel tegenstrijdig. Iemand die in de gokindustrie werkt kan in mijn ogen toch lastig eigenaar zijn van een voetbalclub. Ondertussen heeft Benham alle controle over de club en is hij mede financier van het nieuwe stadion. Naast Brentford FC is de voetballiefhebber ook eigenaar geworden van Midtjylland FC, een club dat uitkomt op het hoogste niveau van Denemarken.
De laatste slokken worden opgedronken. Een kwartier voordat de aftrap wordt genomen rollen wij de pub uit. Na een korte wandeling stappen wij binnen op het onderste gedeelte van de Brook Road Stand, de plek voor de uitsupporters. Over een paar jaar staan hier 75 huizen. Niet Loftus Road maakt plaats voor huizen zoals in de jaren zestig is bedacht, maar Griffin Park. Zover is het gelukkig nog niet.
“We blijven zo lang mogelijk in de pub, want ik ben niet graag op Griffin Park,” geeft Drew aan.
“Tot het eerste tegendoelpunt is de sfeer goed,” dekken de fans van Queens Park Rangers zich al in. Winnen doen ze namelijk niet vaak in het stadion van de rivaal.
Nadat wij een plek hebben gevonden op de krappe staantribune komen de spelers het veld op. “You’re just a busstop to Hounslow,” klinkt het uit de kelen om ons heen. “Come on you aaaaaaaaar’s,” de bekende strijdkreet van Queens Park Rangers, hoor ik ook meerdere malen voorbij komen. In de eerste helft krijgt Brentford de meeste kansen. Queens Park Rangers lost volgens mij geen enkel schot tussen de palen. De scheidsrechter is shit, de spelers zijn shit, eigenlijk is alles shit vanmiddag voor de Super Hoops. Brentford is de baas op het veld. Op de tribunes lijken wij wel de baas. Helaas krijg je daar geen punten voor.
Bij Brentford staat oud-Feyenoorder Kamohelo Mokotjo in de basis. In de voorhoede staat de voor mij bekende Ollie Watkins. Hij zorgde voor een onvergetelijke derby voor ons in Exeter. Toen scoorde hij tweemaal in de laatste minuten. Vanmiddag heeft Watkins geen aandeel in de doelpunten. (Lees hier verder hoe dat in Exeter ging)
In het tweede bedrijf vallen de doelpunten. Al vrij snel na de theepauze krijgt Brentford een strafschop. In onze ogen vrij discutabel. Aan de overzijde zien wij zelfs een fakkel afgaan. Meteen wordt het attribuut het veld op gegooid door de aanhang. Pyro in een Engels stadion is vrij uniek. Queens Park Rangers speelt de wedstrijd dan verder zonder enig idee of plan. Brentford profiteert daar nog twee keer van. Met een 3 – 0 nederlaag druipen een aantal fans om ons heen al af. Twee blauwe rookbommen worden nog even als een soort statement op het veld gegooid. Zo hebben ook wij een aandeel gehad aan de no pyro no party-afdeling. Dertien jaar geleden won Queens Park Rangers hier voor het laatst. Dat doet zeer bij de meeste fans. Gelukkig kunnen de fans nog cynisch reageren als de bal een keer richting doel gaat.
"We've got a shot," klinkt het vanuit ons vak. Eindelijk een schot op doel van de Super Hoops. Het geeft het voetbalniveau van de middag goed weer.
West Londen ruilen wij dan in voor een bezoek aan het centrum. De contrasten met de pub en de uitsupporters zijn groot als wij de Gong Bar in de Shard binnen stappen. Deze bar bevindt zich op de 52ste verdieping van een wolkenkrabber en is hiermee de hoogste bar in West Europa. Van Stone Island-jasjes naar bimbo’s en luxe. Geen “fucking dit,” of “the ref is shit.” Het uitzicht op Londen is tijdens deze avonduren magisch. Alsof wij met een helikopter boven de Tower Bridge hangen. Geen cornflakes om in te stikken, maar elitevoedsel, zoals een vriend van mij het noemt. Zo sluiten wij deze matchday op een mooie manier af. “Come on you aaaaaaaaar’s,” hoor ik in mijn hoofd op grote hoogte.
2-3-2019
Brentford FC – Queens Park Rangers 3 – 0
Stadion: Griffin Park
Toeschouwers: 11.771
50’ 1 – 0 Neal Maupay
71’ 2 – 0 Said Benrahma
90’ + 5 3 – 0 Sergi Canós