ABSTEIGEN, ABSTEIGEN (Borussia Dortmund - Schalke 04)
“Absteigen, absteigen!” De leider van de Ultras van Dortmund draait zich vast warm en de supporters volgen. Vol overgave spuwt de man, gehuld in een shirt met de tekst: ‘Unity’ op zijn borst, in de microfoon. De Duitse taal klinkt op zichzelf al boos en agressief. In Nederland zingen wij op een lief deuntje: “Zij gaan degraderen,” met wat lalalala erachteraan. In Duitsland komt het toch heftiger en emotioneler over. Absteigen! Ik ben binnen bij de grootste derby van Duitsland. Borussia Dortmund speelt thuis tegen Schalke 04. De thuisclub wil kampioen worden en de andere club vecht tegen degradatie. Het is een heerlijk affiche met verschillende belangen. Eindelijk is het mij gelukt om een kaartje te bemachtigen voor dit duel in het imposante Westfalenstadion. Het is mijn tweede Kohlenpottderby. De eerste keer zag ik deze twee Duitse ploegen vanaf de Nordkurve tussen de harde kern van Schalke 04. Nu sta ik op de Gelbe Wand bij de ultras van de Unity. Deze wedstrijd stond lange tijd bovenaan van mijn wensenlijstje met te bezoeken derby's.
Regen spettert op van het asfalt en dat maakt het zicht op de snelweg erg slecht. In Nederland barst het Koningsfeest los. Terwijl Willem Alexander in Amersfoort aankomt rijd ik de Duitse grens over. Alle kleedjes, markten en kampioenschappen koekhappen sla ik vandaag over. Met de königsblauen op bezoek in Dortmund zie ik toch nog iets koninklijks. Op een paar kilometer van het stadion parkeer ik mijn auto. Met een pendelbus laat ik mij naar het Westfalenstadion vervoeren. Een twee uur voor aanvang van de wedstrijd is het al erg druk om en rond het stadion. Tussen de bier drinkende en Bratwürst etende supporters lopen mannen met kartonnen vellen met daarop de tekst: “suche 1 Karte.” De aanvraag voor kaarten voor deze wedstrijd is enorm. Zonder contact is het onmogelijk om voor een normale prijs in het stadion te zitten. Niet lang na mijn aankomst geef ik Alex een hand en ontvang ik mijn kaartje uit een envelop. “No, you are my guest,” krijg ik te horen als ik hem wil betalen. Wat een held! Op het kaartje staat vak 63 aangegeven. Het kaartje geeft toegang tot de Nördtribüne. Aan de noordkant gaan wij het stadion binnen. Het bijzondere is dat de tourniquet niet doordraait na het scannen van mijn kaartje, maar ik mijzelf er wel gewoon langs kan wurmen.
“De volgende keer print ik gewoon zelf een kaartje uit,” grap ik naar Alex. Het schijnt dat sommige supporters met meerdere tegelijk door een poortje naar binnen sneaken. Dan begint de speurtocht door het stadion. Eerst lopen wij ons vak op om die vervolgens beneden weer te verlaten. Zo staan wij aan de westzijde. Alex en zijn vrienden hebben de pas erin, want wij moeten met de ultras meelopen. Op deze manier kunnen wij zonder controle de Gelbe Wand op. Zo lopen wij een rondje in het stadion om de Südtribüne op te lopen.
Sardientjes zullen nog blij zijn in vergelijking met de ruimte die ik in het onderste gedeelte van de Gelbe Wand ervaar. Ruim een uur voor de wedstrijd sta ik tussen de fans van Borussia Dortmund op een volgepakte staantribune. Je moet hier geen angst hebben voor kleine ruimtes of last hebben van mensenvrees. De tribune is al helemaal vol gelopen. Supporters duwen en trekken zich een weg door de massa naar hun vaste plek. Eén van de vrienden van Alex is ondertussen al een tijdje weg. Hij duikt na een half uur achter mij op met een kartonnen tas gevuld met glazen bier. Deze man verdient een lintje. Hij is, zonder dat wij een kaartje hebben voor de Südtribüne, naar buiten en weer naar binnen gewurmd met zes bier in zijn hand. Zijn prestatie is van wereldformaat te noemen.
Om ons heen worden vlaggen uitgedeeld. Ik verbaas mij echt over de grote van deze tribune. Zelf wist ik wel dat dit de grootste staantribune van Europa is, maar nu ik hier zo sta is het toch bijzonder om te zien. Het voelt magisch om hier zo tussen te staan. Aan de overzijde vult ook het uitvak zich met fans van Schalke 04. Spreekkoren gaan over en weer. Helikoters vliegen over het stadion en in alles is voelbaar dat dit een grote wedstrijd is. Buiten stond het waterkanon al klaar en ook de politie te paard had het druk. In het uitvak is een spandoek zichtbaar met de tekst: "Immer noch 'ne Bomben-Idee, Freiheit für Sergej W." Het is een verwijzing naar de aanslag op de spelersbus van Dortmund voorafgaand aan een Champions League wedstrijd. Achter mij zie ik een banner met de tekst: “Scheiss und tot,” met daaronder het logo van Schalke. De derby is buiten het veld in ieder geval aan!
Op het veld is de derby ook meer dan aan. Mario Götze kopt de Borussen naar een 1 – 0 voorsprong en alles en iedereen om mij heen verplaatst zich een aantal rijden naar beneden. Spetters bier vullen het luchtruim. Een speler van Dortmund krijgt tijdens het juichen een scherp voorwerp in zijn oog. Het voorwerp was afkomstig uit het vak van de gasten. De wedstrijd is dan een kwartier oud. Niet veel later gaat de scheidsrechter naar de zijkant om een situatie terug te kijken. Niemand heeft een idee wat er gebeurt is. Tot ieders verbazing gaat de bal op de stip. Schalke 04 krijgt een strafschop. Schalke 04 is dan nog geen moment in de buurt van het doel vlak voor ons geweest. Daniel Calligiuri brengt de stand weer gelijk. Niet veel later krijgen de blauwen een corner na klungelig uitverdedigen van Borussia Dortmund. Salif Sané torent hoog boven iedereen uit. Hij zet de gasten op 1 – 2. Trainer Huub Stevens kan zijn geluk niet op. Na een uur voetballen begint een nieuwe serie van opmerkelijke momenten. Twee spelers van Dortmund, Marco Reus en Marius Wolf, ontvangen een direct rode kaart en Schalke 04 profiteert meteen uit een vrije trap. Met 1 – 3 is het doelpuntenfestijn nog niet afgelopen. Beide teams scoren nog een keer en de 2 – 4 staat op het scorebord. Het is werkelijk een waanzinnige derby om mee te maken. Vreugde, woede en verdriet meemaken in een luttele negentig minuten. De Duitse vrienden om mij heen hebben geen fijne middag. In de ogen van een aantal gasten om mij heen is te zien dat het na afloop nog wel eens kan gaan spoken om en rond het stadion. Niet veel later proberen gemaskerde mannen het uitvak met Schalke supporters aan te vallen.
Met nog een minuut speeltijd op de klok belemmert een lange banner mijn zicht. Het geeft mij de tijd om wat meer om mij heen te kijken. Omdat de wedstrijd is gespeeld erger ik mij hier geen moment aan. Zonenstralen schijnen onder het dak door in de nok van het stadion. Rookwolkjes hangen boven de silhouetten van mensen die een nicotine verslaving hebben. Het Westfalenstadion is stil. Het is wachten op het laatste fluitsignaal. Titelaspiraties kunnen de prullenbak in en vol woede kijken de meeste mensen naar de feestende massa aan de overzijde. Hoewel ik Borussia Dortmund liever had zien winnen, geniet ik toch met volle teugen.
27-04-2019
Borussia Dortmund - Schalke 04 2 - 4
Stadion: Westfalenstadion
Toeschouwers: 81.000
14' 1 - 0 Mario Götze
18' 1 - 1 Daniel Calligiuri
28' 1 - 2 Salif Sané
62' 1 - 3 Daniel Calligiuri
84' 2 - 3 Axel Witsel
86' 2 - 4 Breel Embolo
