EINMAL IM LEBEN DURCH WUPPERTAL SCHWEBEN (Wuppertaler SV – Rot-Weiss Essen)
WUPPERTALER SV - ROT-WEISS ESSEN 0 - 0 RHEIN DERBY. Door ruimtegebrek en behoefte aan grootschalig transport werd de Schwebebahn (zweefbaan) in Wuppertal gebouwd. Het is een metro, maar dan in de lucht aan een rails. Het is een bijzonder gezicht. De Schwebebahn is daarnaast ook nog eens een monument. Hoewel de rails al meer dan 100 jaar over de Sonnborner Strasse loopt heeft het vanavond toch een vrij hoog sciencefiction gehalte. De steunpilaren, ‘klauwen’, van de rails buigen over de weg. Het zorgt ervoor dat de straat een donkerder karakter heeft. De straat is afgesloten door een grote hoeveelheid politiemannen en busjes en in de lucht zweeft een helikopter. Het is alsof we over de set van een film over de eindtijd lopen. De politie-eenheid staat paraat en vraagt waar we vandaan komen. Het is vanavond derbyday in Wuppertal. Het zijn ‘Die Löwen’ tegen ‘RWE’. Wuppertaler SV tegen Rot-Weiss Essen.
Samen met Nort, een PSV fan neem ik de auto richting Duitsland. De mooiste derby in de Regionalliga West tussen Wuppertaler SV en Rot-Weiss Essen had ik al in de planning staan, maar dat de wedstrijd op een dinsdagavond werd ingepland was niet echt ideaal. Achteraf was het misschien juist wel prima, want een derby in een goed gevuld Stadion am Zoo met de stadionlichten aan is toch wel een prachtig gezicht. “Flutlicht, Stadion am Zoo. Es geht gegen Rot-Weiss Essen. Mehr muss man Fans nicht bieten, damit ein grandioser Fußballabend seine angemessene Bühne bekommt.” De website van de thuisclub laat er geen gras over groeien. Op een Europese avondwedstrijd in het stadion naast de dierentuin hoeven we niet te wachten. Mocht dat al ooit gebeuren, dan loop ik achter een rollator en ben ik vast met pensioen. Al is dat laatste misschien nog de vraag met het steeds maar opschorten van de pensioenleeftijd in Nederland. Wuppertaler Sportverein speelt namelijk in de Regionalliga West, het vierde niveau van Duitsland. Toch hebben Die Löwen ooit één Europese wedstrijd gespeeld in Duitsland. Op 3 oktober van het jaar 1973 wint Wuppertaler SV met 5-4 van het Poolse Ruch Chorzow. Het is de eerste ronde van de UEFA Cup. Een 4-1 nederlaag in Chorzow betekende een einde van het zeer kort Europees avontuur.
We zetten de auto neer bij de Schwebebahnhalte Sonnborner Strasse. Dan kunnen we voor de vorm nog even stukje met de zwevende tram mee om bij het stadion uit te stappen. Het ritje is kort, maar erg leuk om zo langs het stadion te zweven. Het Stadion am Zoo is voor mij ook werkelijk een pareltje van een gebouw. De voorgevel van de hoofdtribune staat, net als de Schwebebahn, op de lijst van Duitse monumenten. Niet alleen de ‘bobo’s’ hebben een mooie ingang, ook het ‘gewone’ volk mag door een mooi poortje het stadion binnen. Het gebouwtje achter de Noordtribune zou niet misstaan bij de ingang van een slot of paleis. Bij een derby zijn natuurlijk weer bepaalde restricties gebonden en nu was het kaartje geen probleem, maar het biertje schonken ze in het stadion zonder alcohol. Uilenzeik is waarschijnlijk nog lekkerder en ook het broodje worst was niet waardig genoeg om het als voedsel aan te merken. Het ene kon je dus niet wegspoelen met het andere. Het bezoeken van derby wedstrijden gaat niet altijd over rozen. Het avondeten hebben we overgeslagen, dus eigenlijk alles wat eetbaar is prop ik naar binnen. Gelukkig is de sfeer goed. Het W, S, V klinkt van alle drie de tribunes. Dat is best bijzonder, want het gebeurt maar zelden dat alle drie de tribunes in het Stadion am Zoo goed vol zitten. Gemiddeld zitten daar ongeveer een 4000 man en nu tikken we de 11.000 bezoekers aan. De vrienden uit Essen staan achter het doel aan onze linkerkant en hiermee is ook RWE goed vertegenwoordigt. Zelf heb ik na mijn bezoek aan Essen, aan het einde van vorig seizoen, wel een zwak voor de club gekregen. Als ik hoor dat twee andere landgenoten niet welkom zijn op de korte zijde, waar de harde kern van Wuppertal staat, stijgt mijn voorkeur voor de uitspelende partij nog meer. ‘Als we je gezicht zien in ons vak, dan kun je maar beter snel wegrennen’ is het gezellige advies.
De tactische bespreking van de wedstrijd laat ik achterwege. Derbywedstrijden zijn nooit goede of mooie wedstrijden omdat ook de eer op het spel staat. Het is natuurlijk mogelijk om een discussie te starten wanneer een wedstrijd wel of niet goed is, maar ook slechte wedstrijden kunnen mooi en spannend zijn. Vandaag was het alleen erg karig. Rot-Weiss Essen is de titelkandidaat en Wuppertaler SV komt, na een promotie, net kijken in de Regionalliga West. Het verschil is nauwelijks te zien. In de eerste helft is de thuisploeg het meest gevaarlijk en in de tweede helft zijn de rollen omgedraaid. Echt los komt de wedstrijd niet. Geen harde overtredingen of opstootjes. Geen rode kaarten of penalty’s en al helemaal geen mooie doelpunten. Toch kijk ik mijn ogen uit in het mooie stadion en kan ik echt genieten van de sfeer. Wij staan aan de lange zijde en horen in het begin van de wedstrijd opeens een trompet. De taptoe van Wuppertal SV vangt aan en het publiek antwoord met gezang. Het is een origineel en leuk samenspel dat ik nog niet eerder in een stadion heb mogen aanschouwen. Mijn idee is dan ook om alle trommels in de stadions om te ruilen in trompetten. Een ander instrument mag voor de verandering natuurlijk ook. Beide teams zijn zichtbaar tevreden met een punt en willen niets weggeven. In de blessuretijd ontploft het uitvak. Rot-Weiss Essen is op een 0-1 voorsprong gekomen. Helaas is de ontlading van zeer korte duur. De doelpuntenmaker stond namelijk buitenspel. Na het fluitsignaal haasten we ons naar de auto om, na drie politiebarricades, samen met de fans uit Essen de snelweg op te draaien.
9-8-2016
Wuppertaler SV - Rot Weiss Essen 0 - 0
Stadion: Stadion am Zoo
Toeschouwers: 11.034