DE WARZONE IN HET ZWARTE LAND (R. Charleroi SC - R. Standard de Liege)
LE DERBY WALLON: ROYAL CHARLEROI SPORTING CLUB - ROYAL STANDARD DE LIEGE 1 - 3
Onze Zuiderburen kennen een paar heftige derby’s. De derby van Antwerpen is een beladen Vlaamse wedstrijd, maar KFCO Beerschot-Wilrijk en Antwerp FC spelen al enige tijd op een ander niveau. Het lijkt erop dat daar volgend seizoen overigens verandering in gaat komen. Verder is KV Kortrijk tegen Zulte Waregem een mooie streekderby en liggen Sint Truiden en Genk ook niet ver bij elkaar vandaan voor een mooie strijd. Wallonië kent eigenlijk maar één echte derby. Vandaag ga ik samen met Jilke naar Le derby Wallon. De twee grootste clubs van het Franstalige deel van België nemen het vandaag tegen elkaar op. Een voetbalkrant van België spreekt zelfs over ‘de enige échte derby’ van België. Daar kunnen we maar op één manier achter komen. Het de strijd tussen de Carolo's en de Rouches. Het is Charleroi Sporting Club tegen Standard de Liege.
Doordat de wedstrijd pas om 18:00 staat gepland kan ik mooi in de ochtend nog naar de kerk. Het is een mooi contrast om in de ochtend te luisteren naar een preek en in het begin van de avond bij één van de heftigste derby’s van België te zitten. Een aantal uur voor de wedstrijd komen we al aan bij het stadion. De auto parkeren we in één van de straten nabij het Stade du Pays de Charleroi. Vanwege de hoogovens en industrie heeft Charleroi niet voor niets de bijnaam Le Pays Noir, ofwel het Zwarte Land. Charleroi is één van de grotere steden van België en heeft ongeveer net zoveel inwoners als Eindhoven. Waar die mensen allemaal wonen is mij een raadsel. Veel flatgebouwen om en rond het stadion staan leeg en ook tijdens onze voettocht naar het ‘bruisende centrum’ zien we weinig bewoonde huizen. Nadat we ons kaartje bij het stadion hebben opgehaald wandelen we naar het plein ‘Place Charles II’ om een drankje te nuttigen. Het verval is hard toegeslagen in deze Waalse stad en ik merk dat het niet voor niets de titel; ‘lelijkste stad ter wereld’ heeft. Althans dat was de uitkomst van een onderzoek van de Volkskrant. Om en rond het stadion wemelt het al van de politieagenten en een helikopter cirkelt door de lucht. Bij één van de gebouwen zien we zelfs wegblokkades met prikkeldraad. De blokkades lijken op kruizen, die in 1944 op D-day ook op het strand van Normandië lagen. We wandelen bijna door een decor in een scene van een oorlogsfilm. De waterkannonen staan ook paraat en de straten zijn bijna naargeestig leeg. Eenmaal aangekomen bij het café zit Hans, mede voetbaltoerist en Antwerp FC supporter, al met twee vrienden te wachten. We drinken een paar pinten en wisselen mooie verhalen uit. Hier aan tafel zit veel ervaring als het gaat om het bezoeken van mooie wedstrijden. Noem een derby van Belgrado, Kopenhagen, Belfast, Wenen, Sofia en Sarajevo of iemand aan deze tafel is hier al geweest. Buiten zien we dat de Charleroi fans uit hun holen zijn gekropen en hun weg naar het stadion zoeken. Wij mengen ons in de stroom van zwart en witte sjaaltjes richting het Stade du Pays de Charleroi. Het is te hopen op een mooie en beladen wedstrijd. Bij de ingang nemen we weer afscheid van onze Belgische vrienden. Jilke en ik zitten op de hoofdtribune terwijl Hans en zijn maten op de tribune aan de overzijde zitten.
Inwoners van Charleroi worden ook wel Carolo’s genoemd. Die naam doet mij denken aan een warm Spaans oord. Maar de tegenstelling kan bijna niet groter. Het is koud en grauw. Dat laatste is overigens heel normaal in Charleroi. De sfeer past helemaal bij deze wedstrijd. De Zebra’s hebben een leuk stadion op dit moment. Tijdens het EK van 2000 was Charleroi één van de speelsteden en had het stadion een capaciteit van 30.000 plaatsen. Gelukkig zijn een aantal ringen weer van het stadion verwijderd zodat de capaciteit op ongeveer 15000 uitkomt. Voor deze club is dat ook voldoende. Charleroi is niet alleen een grijze stad, maar de club is ook nog een beetje een grijze muis. In de prijzenkast van Sporting staat één kampioensschaal. In 2012 wist Charleroi voor het eerst een prijs te winnen door kampioen te worden van de tweede klasse. Het seizoen ervoor waren de Zebra’s namelijk gedegradeerd. Verder heeft Charleroi geen enkele prijs weten te winnen. Hoe anders is dat met de Standard de Liege, de gast van vandaag. We hebben kaarten voor de tweede ring op de hoofdtribune en daardoor een prachtig zicht op het veld en beide supportersgroepen. Het bijzondere aan deze derby is dat Standard de Liege maar liefst 2000 fans mee mag nemen. De sfeer is hierdoor prachtig en uniek. Het zal overigens de laatste keer zijn vrees ik, maar daarover later meer. Bij de opkomst van de spelers steken de Luikenaren, zoals Luikenaren eigenlijk altijd doen als ik ze zie spelen, fakkels af. Aan de andere kant zien we een groot spandoek met een afbeelding van een soort van Hulk die het logo van Standard door de midden breekt. Tussen alle bedrijven door hebben we nog heel even de tijd om stil te staan bij de vliegramp in Zuid-Amerika, waar vrijwel het gehele team van Chapecoense is verongelukt.
De afstand tussen beide clubs is bijna 100 kilometer en dat maakt de derby, qua afstand, vergelijkbaar met de derby van het Noorden in Nederland tussen SC Heerenveen en FC Groningen. Door het uitblijven van een directe concurrent zijn de twee grootste clubs uit Wallonië aan elkaar verbonden. Mij maakt het allemaal bar weinig uit hoe groot de afstand is bij een derby of een beladen wedstrijd. Zolang het maar beladen is. Als de rook het stadion net heeft verlaten, zien we meteen het eerste doelpunt van de wedstrijd. Djamel Bakar schiet de Zebra’s op voorsprong. Een heerlijk begin van deze derby. Het ‘Standard de merde’ klinkt uit de kelen van de Carolo’s. Tien minuten later komt Standard de Liege op gelijke hoogte en ontploft het vak rechts van ons. Tot de rust krijgen beide ploegen nog een aantal kansen en wordt Charleroi een penalty ontnomen door scheidsrechter Gumienny. Na rust slaat de vlam in de pan. Doelman Penneteau moet het zwaar ontgelden en krijgt een aantal aanstekers en andere voorwerpen naar zich toe gegooid. Voor het eerst zie ik dat een keeper de attributen oppakt en ze achterwaarts teruggooit naar de aanhang uit Luik. De fans zijn daar op hun beurt weer niet van gediend. Niet veel later ontploft een bom in het doelgebied. Tot tweemaal toe wordt de wedstrijd stilgelegd. Tussen al het spektakel op de tribunes door had Standard de stand wel naar 1-3 gebracht. Eén van de doelpunten werd gemaakt uit een goed binnen geschoten vrijetrap. Het is genieten voor de neutrale derby bezoeker. Een nieuwe lading van projectielen richting het veld, afkomstig uit het vak van de ‘Rouches’, is nodig om een onderbreking in te lassen van een aantal minuten. Scheidsrechter Gumienny heeft zijn handen vol om alle voorwerpen te verzamelen. Tijdens de onderbreking loopt Standard trainer Aleksandar Janković naar het uitvak en probeert met een megafoon de boel te sussen. In zijn zwarte jas en, met de voor België zo typerende rode band om zijn arm, roept hij 'zijn' fans tot kalmte. De afkoelperiode heeft weinig effect, behalve dan dat mijn voeten goed zijn afgekoeld en amper voelbaar zijn. Charleroi lijkt op een 2-3 te komen, maar het doelpunt wordt afgekeurd. Nu zijn de Zebra's weer furieus. Hoewel de Luikenaren zich weer enigszins gedragen zijn het nu de fans van Charleroi die de keeper van Standard met bier bekogelen. Een vol glas bier komt in de nek van Hubert, de keeper van Standard. Een paar tellen later volgt een stuk vuurwerk. Het is voor de scheidsrechter de bekende druppel en de beste man fluit al in de 67ste minuut voor het einde van de wedstrijd. De speaker meldt even later dat de wedstrijd definitief is gestaakt. Mijn Frans is niet best, maar dit kan ik wel verstaan. Eenmaal eerder heb ik een wedstrijd gestaakt zien worden. Niet geheel toevallig was Gumienny ook toen de scheidsrechter. Tijdens het duel tussen Feyenoord en Vitesse kon ik in de rust al naar huis. De hevige regenval zorgde ervoor dat het veld onbespeelbaar werd.
Voor het stadion passeren we een legerjeep en gewapende militairen. Het voelt heel fijn om een warme auto in te stappen en het ‘Zwarte land’ te verlaten. De kans is groot dat de wedstrijd niet meer wordt afgespeeld en dat Standard kan fluiten naar de drie punten. Standard de Liege geeft een dag na derby aan geen kaarten meer te verkopen aan de eigen fans bij de komende uitwedstrijden van dit seizoen. Daarnaast had de club een onvoorwaardelijk straf om een wedstrijd zonder publiek af te werken. Het is allemaal afwachten wat de Belgische voetbalbond gaat beslissen. Al met al was de Waalse derby absoluut derbywaardig. Zelfs met een verkorte versie hebben we genoeg vuurwerk en doelpunten gezien. Het zou zomaar de laatste Waalse derby kunnen zijn waarbij de uitsupporters welkom waren.
4-12-2016
Stadion: Stade du Pays de Charleroi
Toeschouwers: 14.900
12' 1 - 0 Djamal Bakar
23' 1 - 1 Orlando Sá
51' 1 - 2 Ishak Belfodil
57' 1 - 3 Orlando Sá
*Gestaakt in de 67ste minuut
