NOOIT DE SPARTAMARS BESCHAMEN (Sparta Rotterdam - Ajax II)
SPARTA ROTTERDAM - AJAX II 3 - 1: Donkere wolken herpakken zich boven het Kasteel, de regen komt naar beneden en het is stil. Voor even is het stil op Spangen. Voor even is de lucht zo zwart als de zonnebril van Jules Deelder. Het bewijs dat het meedoen van beloften teams in de Jupiler League één van de slechtste ideeën van de KNVB is geweest is net geleverd. Daley Sinkgraven, normaal gesproken eerste elftal speler van de Godenzonen uit Amsterdam, heeft Ajax II met een prachtig doelpunt, dat mag zeker wel worden vermeld, op gelijke hoogte gebracht. Ik zit precies in de lijn van het schot achter het doel waar de bal terecht komt. De hemel moet zelfs even huilen. De temperatuur is aangenaam op deze maandagavond en alle voorbereidingen zijn getroffen voor een prachtig kampioensfeest voor de Spartanen. VVV, dat nog als enige een kans maakt op de titel, is deze avond vrij en voor Sparta is een overwinning op de beloften van Ajax voldoende om de kampioenschaal omhoog te houden. Op maandagavond voetballen tegen spelers die eigenlijk helemaal niet op het veld horen te staan op dit niveau. Het is de Jupiler League in een notendop. Sinkgraven stond begin dit seizoen nog in de basis tegen Rapid Wien in de voorronde van de Champions League. Naast Sinkgraven staan ook Fischer en Zivkovic in de basis. Sinkgraven juicht, maar hij heeft eigenlijk geen idee voor wie hij dat nu doet. Het uitvak is gevuld, maar daar zitten alleen Spartanen.
Vanuit mijn werk pak ik de trein naar Blaak om daar de metro te pakken richting Spangen. Spangen, niet één van de meest gezellige wijken van Rotterdam, kent wel de oudste betaalde voetbalclub van Nederland. Sparta is opgericht in 1888 en noemt zich ‘De trots van Rotterdam’, zoals op de spelersbus staat. Begonnen als cricketclub ging Sparta al vrij snel over op het voetbal. Sparta kent weinig Europese successen, maar het was wel één van de eerste Nederlandse clubs die deelnam aan een Europees toernooi. In 1907 speelde de Kasteelheren mee om de Coupe Ponthoz, één van de eerste Europese toernooien, tegen het Belgische Léopold CB en verloor het de halve finale van Union Saint-Gilloise. Beide Belgische clubs bestaan nog steeds. De gloriejaren van de oude dame gaan terug naar de jaren 60. In die jaren was Sparta bijna elk jaar wel aanwezig in een Europees toernooi: De Europacup I, Europa Cup II en de International Football Cup (Voorloper van de Intertoto Cup). Voor de laatste Europese deelname moeten we terug naar 1994. Sparta speelde toen voor de Intertoto Cup nadat het negende was geworden in de Eredivisie. Momenteel speelt Sparta al enkele jaren in de Eerste Divisie. Dat vind ik niet de plek waar deze club met al zijn historie thuis hoort. De prijzenkast is aardig gevuld alleen is het probleem dat de laatste prijs alweer dateert van 1966. Sparta wist toen voor de derde maal de Nederlandse beker te winnen. De 6 landstitels zijn gewonnen in de periode tussen 1909 en 1959. Op deze prijzen zit nu een flinke laag stof. Een kampioenschap in de Jupiler League gun ik de club wel.
Toen ik in de E1 speelde had onze trainer, seizoenkaarthouder van Sparta, een kaartje over voor een wedstrijd van de Kasteelheren. Iedere speler mocht een getal roepen en mijn keus viel op het getal 7. Het was uiteraard het winnende getal, anders schreef ik hier niet over, en begin november van 1997 zat ik voor het eerst in het stadion van Sparta. Tegenstander van die middag was, niet geheel toevallig, ook een Ajax team. Toen wel het eerste team met grote namen als Jari Litmanen en Van der Sar. Het programmaboekje heb ik al die jaren nog steeds bewaard en toen ik het huidige programmaboekje kreeg, zag ik dat in al die jaren niet veel is veranderd. Bewust sparen van programmaboekjes doe ik niet, maar zo sporadisch neem ik wel eens een boekje mee. Vandaag neem ik voor het eerst bewust een boekje mee naar huis.
Mijn doelstelling, aan het begin van dit seizoen, was om dit jaar minimaal één kampioenswedstrijd bij te wonen. Lekker ‘gloryhunten’ en het veld op rennen. Voorafgaand aan het seizoen had ik, in de Jupiler League, Go Ahead Eagles en NAC hoog op mijn lijstje genoteerd als clubs waar ik wel eens op het veld zou kunnen staan. Sparta heeft alleen weinig last van deze clubs en steekt met kop en schouders boven iedereen uit. In speelrondes 33 en 34 kon Sparta, bij puntverlies van VVV, de schaal al omhoog houden. Zowel thuis tegen NAC als uit in Helmond werd het 1-1 en daar hoopte ik op zodat deze maandag op het Kasteel een memorabele avond gaat worden. Een kaartje voor de wedstrijd had ik een week eerder gekocht en ik was niet de enige. Het stadion is uitverkocht. Een half uurtje voor de aftrap neem ik plaats op de Bob de Korver tribune. De Korver speelde zijn hele loopbaan in het shirt van Sparta en Jules Deelder schreef zelfs een gedicht over de verdediger:
Als de geest van Bok de Korver Zich warm loopt langs de lijn En de kreet Sparta naar vore Boven het Kasteel uit stijgt weten wij de tijd gekomen Ons te gorden tot den strijd En de vijand te bestormen Tottie een hartverzwakking krijgt Nimmer zullen wij versagen Strijden om elke meter grond Nooit de Spartamars beschamen aan geen enkel voetbalfront Als Spartaan zijn wij geboren Als Spartanen sterven wij In de geest van Bok de Korver En de naam van Cor van Rijn
Fakkels worden afgestoken als de spelers het veld opkomen en de Sparta mars komt uit de speakers en de kelen van aanwezigen. Het is tijd om de vijand te bestormen. Na 8 minuten staan we al op de banken als Loris Brogna Sparta naar een 1-0 voorsprong schiet. Een goed begin is het halve werk. Toch kabbelt de wedstrijd voort en Ajax II sust de Spartanen, met het trage rondspelen van de bal, in slaap. Het eerste gevaarlijke schot tussen de palen namens de Amsterdammers is van Sinkgraven en de uitkomst is bekend. Misschien dat de hartverzwakking in het gedicht een andere lading had, maar het zal me niet verbazen als Jules Deelder er toch ééntje kreeg na deze gelijkmaker.
Langzaam naderen we het laatste deel van de wedstrijd, klaart de lucht en Sparta krijgt een vrije trap net buiten het zestien meter gebied. Ondertussen is het weer gestopt met regenen. Spangen houdt de adem in en de bal spat uiteen op de lat, de rebound komt tegen de doelman en dan is daar Michel Breuer. De verdediger is mee naar voren gekomen en hij schuift de bal in de touwen. Het Kasteel juicht en de opluchting is voelbaar. Niemand twijfelt nog en de mensen zijn door het dolle heen. Als een luttele tellen later ook een derde Spartaanse treffer volgt kunnen de champagne flessen worden ontkurkt. Het eindsignaal is het sein voor een ware ‘pitchinvasion’. Het kunstgrasveld gaat voelbaar op en neer door de hossende menigte. Achter het Kasteel zien we vuurpijlen de lucht in gaan. Sparta is terug, terug waar het hoort. Terug in de Eredivisie!
11-04-2016
'8 1 - 0 Loris Brogno
'73 1 - 1 Daley Sinkgraven
'84 2 - 1 Michel Breuer
'86 3 - 1 Sherjill McDonald
Stadion: Het Kasteel
Toeschouwers: 11.000