HAND IN HAND
Het eerste stadion wat ik ooit bezocht was de Kuip. Mijn eerste bezoek is alweer zeker twintig jaar geleden. Vandaag sta ik in het lege stadion om wat mooie foto's te maken. In alles was het overweldigend en dat gevoel ben ik na al die jaren nog steeds niet kwijt geraakt. Het blijft een bijzonder gebouw en weinig stadions in Europa kunnen zo mooi op hun grondvesten trillen als het stadion van Feijenoord. Op deze dinsdagmiddag sta ik weer op de plek waar ik als kleine jongen voor het eerst de Kuip betrad. Toen zat ik namelijk in de rode stoelen op de eretribune. Nu sta ik met mijn canvas op dezelfde plek en voel me weer het kleine jongetje van toen. "papa, waarom gaan alle mensen hier staan? Zo zie ik niets," hoor ik mezelf zeggen. Volgens mij heb ik op die manier ook nog een doelpunt gemist. Vandaag is mijn kleine neefje mee. Hij is 2,5 en het besef dat hij in de spelerstunnel van de Kuip mag lopen zal pas over vele jaren binnen komen. We lopen door de spelerstunnel waar grootheden als Totti, Ibrahimovic hebben gelopen en mijn helden Dirk Kuyt en Giovanni van Bronckhorst nu wekelijks doorheen lopen.
Afgelopen seizoen stond ik al met een canvas in The Oval van Glentoran FC en ook bij FC Dordrecht mocht ik het veld op voor een mooie foto. Mijn nichtje kwam zelf met idee om foto's te maken in de Kuip. Die kans liet ik natuurlijk niet schieten en zo loop ik met mijn schilderijtje onder mijn arm door het stadion.
