DE LAATSTE DOELPUNTEN OP HARGA
Drie gezette Engelse mannen staan bij het centraal station van Dordrecht te wachten. Ik herken ze meteen. Allen hebben ze een ‘Ciske de Rat-petje’ op. Via Facebook was het eerste contact gelegd. Ik had aangeboden om de heren een rondleiding te geven door de binnenstad van Dordrecht en aansluitend naar de wedstrijd van FC Dordrecht te gaan. Vanavond ben ik ook uitgenodigd om mee te spelen met een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tijdens het Hargabal. Logistieke planningen zijn wel aan mij besteed. Vanavond kan ik mij helaas niet in tweeën splitsen. Ik moet keuzes maken.
Afgelopen dinsdag kreeg ik bericht van Adrian: “We're flying over Friday. Still ok to meet up?”
Ik slik even, helemaal vergeten.
FC Dordrecht neemt het op tegen De Graafschap en ik had weken geleden aangegeven om gastheer te zijn voor de Engelsen.
Naast dat ik tot vijf uur moet werken ben ik de bewuste vrijdagavond uitgenodigd voor het Hargabal in Schiedam. Toch denk ik graag in oplossingen voordat ik hard ‘nee’ roep. De planning laat het toe om vrijdagmiddag eerder het kantoor te verlaten.
Zo geef ik Adrian en zijn twee vrienden een paar minuten over drie een hand. De regen komt naar beneden. Voor de drie mannen is dat niet nieuw. Voor de heren uit de omgeving van Ipswich moet dit aanvoelen als thuis.
Een wandeling langs de oude panden en leuke hofjes combineer ik met een tussenstop bij het biercafé voor een echte Schapenkop, een biertje van de Dordtse brouwerij.
Tegen de klok van vijven stappen we café Scheffers binnen. Het is al aardig druk geworden. In dit café verzamelen zich de fans van FC Dordrecht en die van Racing Mechelen. Deze avond wordt namelijk gevierd dat de supporters van Racing Mechelen en FC Dordrecht elkaar al 26 jaar kennen. Naast de viering wordt ook het overlijden van een Vlaamse kameraad herdacht.
De festiviteiten en herdenkingen worden vooral kracht bijgezet door het nuttigen van alcohol en andere sterke spullen. Zelf zet ik de Engelse vrienden op een barkruk en lever ze over aan een Dordtse vriend en supporter van FC Dordrecht.
“Wil jij deze heren meenemen naar het stadion?”
“Ik kan niet zo heel goed Engels,” hoor ik hem nog zeggen.
Een troost, uit onderzoek is gebleken dat alcohol meer kapot maakt dan je lief is, maar dat het spreken van andere talen juist beter gaat met een slokje op.
Mochten de heren op tijd bij het stadion arriveren dan krijgen ze ook nog een kleine rondleiding door het stadion. Dat heb ik kunnen regelen met een vrijwilliger van de supporters vereniging.
Het lijkt mij de optimale 'groundhopervaring.'
Niet veel later zeg ik vaarwel en probeer ik mij een weg te banen door al het fileleed in en rondom Rotterdam.
Van Dordrecht naar Schiedam is normaal gesproken een autorit van een klein half uur. Die tijd wordt meer dan verdubbeld door de problemen op de snelwegen. Eén van de tunnels van de Beneluxtunnel is afgesloten. Later dan gepland, maar gelukkig wel op tijd voor de aftrap, parkeer ik mijn auto op de parkeerplaats naast Sportpark Harga.
Naast de files heb ik nog een tegenslag in de kantine. De broodjes en de soep zijn op. Dan maar met een lege maag de kleedkamer in.
Vanavond brengen we een ode aan Sportpark Harga. De sloophamer staat klaar. Voor aantal Schiedammers is het een emotioneel afscheid. Een deel van het complex is al ontmanteld. Tot 1990 speelde SVV hier zijn wedstrijden in de Eredivisie tot het fuseerde met Dordrecht’90.
FC Dordrecht tegen De Graafschap of meespelen met FC Blogbroeders tegen oud-SVV? De keuze was lastig, maar ik koos voor het laatste.
Tijdens deze avond is Marco Boogers de coach van FC Blogbroeders, het team waar ik in meespeel. Daarnaast spelen we in de shirts van FC Dordrecht van afgelopen seizoen. Zo komt alles mooi samen.
Het boek ‘De republiek wordt uitgeroepen’ is nog geen drie weken geleden gepubliceerd en ik krijg de kans om in FC Dordrecht-tenue het veld te betreden onder leiding van Marco Boogers.
Deze week had ik Marco Boogers ook al even een bericht gestuurd met de vraag of hij het ziet zitten om mijn boek in ontvangst te nemen. Hij is momenteel geen medewerker meer van de club.
Een jaar lang volgde ik de Schapenkoppen en hoe mooi is het om in FC Dordrecht-tenue een boek aan Boogers te overhandigen. Ik zie het als een mooie afsluiting.
De kleedkamer stroomt vol. Het team van FC Blogbroeders is een gemêleerd gezelschap. Twitteraars, journalisten en andere schrijvers vullen de ruimte. Haags en Amsterdams accent wordt gecombineerd met platte Rotterdamse teksten en Friese klanken. Marco Boogers stapt naar binnen. Zo is ook het Dordtse taalgebruik present. De opstelling wordt voorgelezen. Mijn positie op papier is linkshalf. “Heeft er iemand scheenbeschermers te leen?” las ik deze week meerdere malen in de groepsapp van FC Blogbroeders. Ik ga twijfelen aan het niveau van mijn teamgenoten. Joop Buyt, Twitterfenomeen en reizende ster bij RTV West, staat met een fles bier in zijn hand in de kleedkamer. Hij staat op de nummer 10 positie.
“Wie van jullie kan er wel voetballen?” hoor ik naast mij. Het belooft veel goeds.
Het begint erop te lijken dat ik als luie spits de gaten op het middenveld moet gaan opvullen. Zo kan ik mijn borst nat maken deze avond. Balletjes afwachten zit er deze wedstrijd niet in. Een doelpunt maken op het veld van de algeheel landskampioen van 1949 is vanavond wel mijn doel.
Muziek komt uit de speakers en onder leiding van scheidsrechter Henk van Ettekoven stappen we het heilige gras van Harga op. Naast ons staan mannen in de prachtige rood met groene retroshirts van SVV. Van de mannen herken ik alleen Sjourd Mossou, de columnist van het Algemeen Dagblad. Logisch ook, ik zat nog niet eens op de basisschool toen SVV in de Eredivisie speelde. De meeste mannen van onze tegenstander zijn het voetbalspel nog zeker niet verleerd. Met kunst en vliegwerk houden we het lang dicht achterin. In de counter breng ik Peter van der Zwan, bestuurslid van de supporters vereniging van Sparta, in scoringspositie. De aanvaller zet de FC Blogbroeders op een 0 - 1 voorsprong. Vlak voor rust komen de Schiedammers toch op gelijke hoogte. Het enige smetje op de avond, na het missen van de broodjes en de soep en de file, is dat ik geen doelpunt weet te maken tegen Sjoerd Mossou. Al was ik wel twee keer dichtbij.
Henk Dirven is in de tweede helft de keeper van SVV. Dirven speelde voor zowel DS’79 als SVV. Dan maar proberen om deze keeper te verslaan. Het lukt mij uiteindelijk drie keer. Twee keer tijdens de reguliere wedstrijd en eenmaal na afloop tijdens de strafschoppenserie. Na de reguliere speeltijd is het 3 – 3 geworden. Ik ben de laatste nemer in de strafschoppenserie en zo maak ik met mijn penalty één van de laatste doelpunten op Sportpark Harga in zijn huidige vorm. De derde helft geeft mooi de ruimte om de wedstrijd na te bespreken. Hoe later op de avond, hoe mooier de acties en doelpunten verteld worden. Een intikker wordt dan meestal een weergaloos doelpunt. Al had SVV de helft van de kansen benut, dan hadden we nog met grote cijfers verloren. Maar het is zoals het is. De stand gaat de boeken in. Aan het einde van de avond hebben wij het gevoel een wereldpot te hebben gespeeld. We kunnen zo doorstromen in de Jupiler League. FC Blogbroeders Europees?
“Je taak is prima overgenomen, Pieterjan. Ik kwam drie stomdronken Engelse groundhoppers in het stadion tegen.” Zo begrijp ik dat de Engelsen het stadion hebben bereikt. Dat is fijn om te horen. Ze hebben het naar hun zin gehad. Op de maandag die daarop volgt lees ik het volgende bericht op Facebook:
“First a huge thank you to Pieterjan Geneugelijk and the supporters of FC Dordrecht for an amazing day. Dordrecht's old town is stunning as it was relatively untouched during the war so a lot of the old architecture survives, even in the autumn rain it was worth the walk. The local beer's good too!
About 5pm we headed to a supporter's bar in the city where Pieterjan left us in the hands of Dordrecht's supporters. New friends made, many beers drunk and then a corteo on the walk to the stadium.
Amazing old school ground, we had tickets in the main stand but a few words on the gate and we were in the home end. Great supporters bar in the ground. One of the best atmospheres I've seen at a Dutch game and we were right in the middle of it! Bit of a nervous game, both teams needed a win, but very entertaining. De Graafschap went ahead in the second half, but Dordrecht pushed on equalizing with 10 left to play and both teams scrapping for the win.
Had to shoot off on full time to make the train back but I'll definitely be going back at some point, and will be keeping an eye out for Dordrecht's results through the season.”
Zo heb ik deze avond mijn doelen bereikt. FC Dordrecht heeft drie nieuwe fans uit de regio van Ipswich en ik was verantwoordelijk voor één van de laatste doelpunten op Sportpark Harga.
SVV - FC Blogbroeders 3 - 3
Toeschouwers: +/- 250
Stadion: Sportpark Harga