SEALAND, ROOTS HALL EN RODE KAARTEN (Southend United - Charlton Athletic)
Soutend United – Charlton Athletic 1 – 2: Fish and chips staan voor mijn neus. Engelse tradities ten top dit weekend. We kijken richting de Theems die op deze plek kruist met de Noordzee. Vanmiddag gaan wij op bezoek bij Southend United in hun wedstrijd tegen Charlton Athletic. Roots Hall, het stadion van de thuisclub, is echt één van de pareltjes als het gaat om voetbalstadions. Konden wij maar even terugspoelen in de tijd. Toen stond Roots Hall er nog niet, maar vanaf onze plek aan het strand van Southend hadden wij in 1667 de Nederlandse vloot voorbij zien komen. Michiel de Ruyter had naar ons gezwaaid terwijl hij koers zette de Theems op. Op naar de legendarische slag van Chatham. In dat jaar leed de Engelse marine zijn grootste verlies toen de Nederlanders Royal Charles, het vlaggenschip van de Engelse vloot, enterden en meenamen. De kettingen in Chatham werden verbroken. Ondertussen horen wij gezang vanuit een pub aan de overkant van de straat. Zeker 1700 supporters uit Londen hebben de reis naar de kust gemaakt om hun Charlton te zien spelen. Southend United tegen Charlton Athletic, het klinkt ook heerlijk Engels. Op papier is het geen derby, maar in de praktijk heeft het wel alle facetten.
Meer dan een jaar geleden kwam ik al in aanraking met deze club toen mij gevraagd werd om een illustratie van het stadion te maken. Sinds die aanvraag stond een bezoek aan Roots Hall op de wenslijst. Het programma was ons gunstig gezind aangezien het doel om dit weekend op pad te gaan niet Southend, maar Ipswich was. Doordat Ipswich Town - Norwich naar de zondag ging konden wij mooi op de zaterdag naar Southend United.
Wie nog strakker de zee op tuurt ziet forten in het water. Zeven forten, de Red Sands Fort, zijn net buiten de driemijlszone in territoriale wateren gebouwd op een zandbank. De betonnen kolossen doen denken aan de film Waterwold. De ideale film voor een druilerige herfstavond. Deze forten werden gebruikt als verdedigingswerken tijdens de tweede wereldoorlog. Vanuit de forten konden met kanonnen vijandige schepen worden tegengehouden. Na de tweede wereld oorlog werden de forten verlaten en de kanonnen verwijderd. Illegale radiozenders huisvesten zich in de forten. De Engelse versies van Radio Veronica.
Langs de kust liggen zo op meerdere plekken verlaten forten en platforms. Net na de oorlog, in 1967, was het Roy Bates die Roughs Tower, één van de platforms, innam en de onafhankelijkheid verklaarde. Het fort ligt wat noordelijker van Southend ter hoogte van Harwich. Verschillende forten werden verwoest en opgeruimd. Bates kreeg het voor elkaar om op zijn platform te mogen blijven wonen. Na veel gesteggel over de rechten voor het uitzenden van zijn radiostation verklaarde Bates de onafhankelijkheid van Sealand. Vooral als een lange neus naar Engelse regering. Met zijn oppervlak van 55 vierkante meter is Sealand het kleinste land van de wereld. Al wordt de micronatie niet door iedereen erkent. Het eiland heeft wel een eigen munteenheid, vlag en wapen.
Pirat Bay deed, zonder succes, een bod op het eiland. De kleuren van Sealand zijn rood, wit en zwart. In 2004 speelt de micronatie zelfs een interland. Sealand speelt tegen Åland, een Finse autonome eilandengroep. Het wordt 2 – 2. Helaas heeft Sealand nog niet deelgenomen aan de ConIFA World Cup voor landen die niet worden erkent door de FIFA. Ondertussen hebben wij ons verplaatst van het strand van Southend naar een nabijgelegen pub bij het stadion. Terwijl wij binnenstappen in de pub droom ik verder om ooit eens deel te nemen aan de ConIFA Cup namens Sealand. Een ID-card is namelijk te koop op hun website. Ik zie mezelf al scoren tegen Tuvalu of Tibet. In The Railway Tavern bestellen wij een pint om te proosten op deze mooie dag. We hebben vandaag kaarten voor een wedstrijd in één van de meest nostalgisch uitziende stadions die Engeland kent. Roots Hall doet het hart van een voetbalromanticus harder kloppen. Palen, ladders en stewards belemmeren op sommige punten het zicht. Het kan ons weinig schelen. De dubbeldekker-tribune rechts met de huizen die daar bovenuit stijgen en de klok in de nok doen mij absoluut genieten van dit bouwwerk. Ook dit stadion moet worden afgebroken voor een nieuwere versie. Ondertussen wil een klein restaurant niet mee in de plannen. Zoals de Galliërs standvastig volhouden tegen de Romeinen, zo wil Pizza Man niet meewerken. Ondertussen wachten de Blues al jaren op een nieuw stadion en zo kunnen wij nog even genieten van deze op en top Engelse ambiance.
Pas in de tweede helft zien wij spektakel. Charlton scoort de openingstreffer. Een paar tellen later valt de gelijkmaker binnen. De toon is gezet en beide supportersgroepen jutten elkaar op. Een fan van Charlton raakt slaags met een steward. Randvermaak is ook zeker aanwezig vanmiddag. Dan komt Charlton op een voorsprong en dat zorgt voor mooie juichtaferelen vanuit onze linkerzijde. In de laatste minuten proberen de gasten vooral tijd te rekken. De scrimmage in de hoek van het veld, precies voor de fanatieke supportersvakken, mond uit in een vechtpartij. Twee spelers van Southend en één speler Charlton moet het veld verlaten. Drie rode kaarten in een minuut. Southend heeft al drie keer gewisseld en één van de ontvangers van een rode kaart was de keeper. Een volle rechtse in het gezicht van een tegenstander is ook in Engeland niet toegestaan. Verdediger Ben Coker trekt het keepersshirt en de handschoenen aan.
Met een voldaan gevoel verlaten wij Southend om onze route te vervolgen naar deel twee van dit weekend. Ipswich is de volgende stop. (klik hier voor dat verslag) Southend United was het bezoek meer dan waard en het stadion mag op de lijst met must-visit stadions voor de liefhebbers!
1-9-2018
Southend United – Charlton Athletic
Stadion: Roots Hall Stadium
Toeschouwers: 7.923
57’ 0 – 1 Lyle Taylor
60’ 1 – 1 Theo Robinson
87’ 1 – 2 Krystian Bielik